W kontekście zarządzania zdrowiem publicznym kluczowe jest ustalenie bezpiecznych poziomów spożycia składników odżywczych, aby chronić konsumentów przed potencjalnymi negatywnymi skutkami nadmiernego spożycia. Żelazo jest jednym z takich składników, którego nadmierne spożycie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, szczególnie w odniesieniu do wątroby i przewodu pokarmowego. W 2004 roku Panel EFSA ds. Żywienia, Nowej Żywności i Alergenów (NDA) opublikował opinię naukową dotyczącą tolerowanego górnego poziomu spożycia (UL) żelaza, ale ówczesne dane były niewystarczające do ustalenia konkretnych wartości UL.