Aktualności

Obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa żywności w Unii Europejskiej nakłada na producentów suplementów diety konieczność ścisłej kontroli zawartości mikroskładników odżywczych. Pomimo upływu ponad dwóch dekad od ustanowienia podstawowych ram prawnych, zharmonizowane maksymalne dopuszczalne poziomy (MPL) witamin i składników mineralnych na szczeblu UE nadal nie zostały formalnie przyjęte. Stan prawny na dzień 16 listopada 2025 r. charakteryzuje się dynamicznym napięciem między naukowymi rekomendacjami agencji UE (EFSA), a restrykcyjnymi, choć niezharmonizowanymi, regulacjami krajowymi. »

Artykuł stanowi szerokie zestawienie polskiego systemu kontroli urzędowej przedsiębiorców działających w łańcuchu żywnościowym. Analiza obejmuje nadrzędne ramy prawne Unii Europejskiej, szczegółowe kompetencje krajowych organów kontrolnych (Państwowa Inspekcja Sanitarna – PIS, Inspekcja Weterynaryjna – IW, Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych – IJHARS) oraz procedury kontrolne i konsekwencje administracyjne wynikające z naruszenia przepisów. »

Niniejszy materiał ma za zadanie uporządkować kluczowe wymagania dla systemów cook-chill (gotuj-chłodź) w sektorze usług żywieniowych. Skupia się na niezbędnych elementach: projekcie procesu, krytycznych parametrach czasu/temperatury, dokumentowaniu oraz walidacji bezpieczeństwa mikrobiologicznego. »

8 października 2025 r. Parlament Europejski przyjął na pierwszym czytaniu szereg poprawek do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (tzw. CMO), w pakiecie mającym wzmocnić pozycję rolników w łańcuchu dostaw. Wśród nich znalazła się propozycja zarezerwowania „mięsnych” nazw (np. steak, burger, sausage) wyłącznie dla produktów zawierających mięso – co w praktyce ogranicza etykietowanie produktów vege, wegańskich i częściowo także hodowanych komórkowo. Głosowanie przeszło stosunkiem 355 do 247, co odzwierciedla zmianę układu sił w PE po wyborach w 2024 r. i silne wsparcie grup rolniczych. Zanim jednak zmiany staną się powszechnie obowiązującym prawem, czeka je jeszcze trilog (negocjacje PE–Rada–Komisja). »

Produkty wysokocukrowe, takie jak żelki, marmolady, nadzienia owocowe czy batony z dodatkiem syropów glukozowych, stanowią istotne wyzwanie dla zakładów przemysłu spożywczego. Ich lepkość, higroskopijność oraz podatność na karmelizację sprawiają, że mają silną tendencję do przywierania do powierzchni maszyn. Efektem są częste przestoje, trudne do usunięcia osady i spadek wydajności linii produkcyjnych. Nowoczesnym i trwałym rozwiązaniem są specjalistyczne powłoki non-stick na bazie fluoropolimerów, które ograniczają problem przywierania i usprawniają procesy technologiczne. »

Spór o to, czy naklejka umieszczona bezpośrednio na jabłku czy awokado jest opakowaniem w rozumieniu prawa, przestał być akademicką ciekawostką. Od tej kwalifikacji zależą m.in. wymogi projektowe, obowiązki producenta w systemach rozszerzonej odpowiedzialności oraz – docelowo – kompostowalność samej etykiety. Wyrok TSUE z 1 sierpnia 2025 r. w sprawie C-772/24 (Interfel) uporządkował interpretację dyrektywy 94/62/WE, ale już rozporządzenie 2025/40 (PPWR) na stałe zmienia reguły gry od sierpnia 2026 roku. »

Etefon (ethephon) pozostaje pod lupą unijnych organów z uwagi na aktualizację oceny ryzyka oraz potrzebę dostosowania limitów pozostałości do nowych wartości zdrowotnych. »

Nawet najlepiej zaprojektowane opakowanie może stać się słabym ogniwem w łańcuchu bezpieczeństwa żywności, jeśli nie spełnia wymagań mikrobiologicznych. Folie do kontaktu z żywnością nie tylko chronią produkt przed czynnikami zewnętrznymi, ale także same muszą być wolne od zanieczyszczeń, które mogłyby przeniknąć do żywności i zagrozić zdrowiu konsumentów. »

Unia Europejska jednocześnie dokręca dwie śruby: z jednej strony obniża dopuszczalne poziomy azotynów i azotanów jako dodatków (E 249–E 252) oraz zaostrza ich specyfikacje czystości, z drugiej ustanawia nowe najwyższe dopuszczalne poziomy (NDP) dla arsenu nieorganicznego w określonych gatunkach ryb i innej żywności pochodzenia morskiego. »

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2025/1892 z 10 września 2025 r. zmienia ramy prawne gospodarki odpadami, dokładając do dyrektywy 2008/98/WE twarde wymogi dotyczące zapobiegania powstawaniu odpadów żywności. Po raz pierwszy państwa członkowskie otrzymują wiążące cele redukcyjne do 2030 roku, a także obowiązek zbudowania odrębnych programów prewencji marnowania jedzenia. To nie są miękkie rekomendacje – instrument staje się elementem twardego prawa UE, z rozpisanym harmonogramem wdrożeń i raportowania. Dla sektora spożywczego i HoReCa to praktyczna zmiana sposobu planowania produkcji, rotacji zapasów i redystrybucji nadwyżek. »