Okres przydatności do spożycia to okres, w którym żywność zachowuje swoje bezpieczeństwo i/lub jakość w racjonalnie przewidywalnych warunkach dystrybucji, przechowywania i stosowania (Unia Europejska, 2011; Komisja Europejska, 2005). Okres przydatności do spożycia produktu spożywczego to okres rozpoczynający się datą produkcji i/lub opakowania i kończący się datą przydatności do spożycia (tj. ostatnim dniem, w którym produkt spożywczy musi zostać wykorzystany). Dotyczy to produktów spożywczych, które po krótkim czasie mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia człowieka z mikrobiologicznego punktu widzenia (np. surowe mięso i ryby, schłodzona żywność gotowa do spożycia, przetworzone owoce i warzywa, świeże owoce soki itp.).

Sprawa, która wpłynęła do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, została zainicjowana przez Verbraucherzentrale Baden-Württemberg eV, stowarzyszenie konsumentów z Badenii-Wirtembergii, przeciwko Aldi Süd Dienstleistungs SE & Co. OHG, członkowi grupy Aldi Süd. Głównym przedmiotem sporu są informacje na temat obniżek cen prezentowane w reklamach dotyczących sprzedaży produktów spożywczych.

Zgodnie z piątkowym orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości UE państwo członkowskie nie może zakazać stosowania nazw tradycyjnie związanych z produktami zwierzęcymi do oznaczania produktów roślinnych. Mowa tu o takich produktach jak np. kotlet sojowy.

Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie C-386/23 ma istotne znaczenie dla działalności producentów żywności, zwłaszcza w kontekście używania oświadczeń zdrowotnych dotyczących substancji roślinnych (tzw. substancji botanicznych) w reklamie i na etykietach produktów. Poniżej szczegółowe wyjaśnienie, co ta opinia oznacza dla producentów żywności wraz z odniesieniami do konkretnych aktów prawnych.