Bezpieczeństwo żywności w transporcie luzem to jedno z kluczowych wyzwań globalnych łańcuchów dostaw. Szczególną uwagę należy poświęcić standardom czyszczenia środków transportu pomiędzy kolejnymi ładunkami – zwłaszcza że procedury te są różnie realizowane w zależności od kraju i organizacji. Kwestię higieny i bezpieczeństwa żywności w transporcie, w tym w transporcie luzem, reguluje w Unii Europejskiej cały pakiet wzajemnie powiązanych przepisów, a nie jedno, odrębne rozporządzenie. Podejście UE opiera się na zasadzie „od pola do stołu”, co oznacza, że transport jest traktowany jako jeden z kluczowych etapów w łańcuchu żywnościowym.

Opinia Rzecznika Generalnego w sprawie C-315/24 może oznaczać rewolucję w projektowaniu etykiet żywności specjalnego przeznaczenia medycznego.

W kontekście reklamy suplementów diety, zwłaszcza w świetle wyroku TSUE (C-386/23),
kluczowe jest zrozumienie, czym są implikacje sugerujące oraz na czym polegają oświadczenia nieswoiste. Oba te pojęcia są ze sobą ściśle powiązane i mają na celu ochronę konsumenta przed wprowadzającym w błąd przekazem.

W polskiej wersji rozporządzenia Komisji (UE) 2025/666 pojawiły się poważne nieścisłości językowe, które mogą wpłynąć na interpretację przepisów dotyczących okresów przejściowych dla dodatków opartych na celulozie. Błędy te, choć formalnie redakcyjne, niosą za sobą realne konsekwencje dla firm produkujących żywność i środki spożywcze specjalnego przeznaczenia – w tym ryzyko naruszenia prawa unijnego.