Przy określaniu wymagań dotyczących odpowiedniej jakości ziarna przeznaczone­go do przemiału należy rozróżnić ocenę technologicznej wartości przemiałowej i wy­piekowej. Wartość technologiczna ziarna to zespół cech gwarantujących uzyskanie odpo­wiedniego efektu przy jego przerobie. Z kolei pod pojęciem wartości wypiekowej rozu­miemy zespół cech ziarna, które decydują o zapewnieniu dobrej jakości mąki otrzyma­nej z przemiału, czyli o zapewnieniu mące właściwych cech użytkowych, pożądanych przez jej odbiorcę w procesie dalszego przerobu na cele piekarskie lub cukiernicze.

W dzisiejszych czasach zmiany społeczne spowodowały szybką ewolucję podaży żywności w Europie i na całym świecie. Podczas gdy malejący odsetek populacji zajmuje się pierwotną produkcją żywności, coraz częściej wymagamy większej różnorodności niż kiedykolwiek wcześniej w jedzeniu, które spożywamy. Spełniając wymagania konsumentów dotyczących różnorodności i wygody dzięki produktom spożywczym, które są jednocześnie zdrowe, bezpieczne i niedrogie, można osiągnąć, stosując nowoczesną technologię przetwarzania żywności, w tym różnorodne dodatki, które dzięki rygorystycznym testom okazały się przydatne i bezpieczne.

Mąka zbożowa jest jednym z podstawowych surowców stosowanych w przemyśle spożywczym oraz w produkcji pasz dla zwierząt. Biorąc pod uwagę charakter czynności produkcyjnych w tych gałęziach przemysłu, należy wskazać, że największe narażenie zawodowe na działanie pyłów mąki występuje w piekarniach i młynach zbożowych.

Bezpieczeństwo żywności wzbudziło bardzo poważne obawy ze strony konsumentów, którzy chcą wiedzieć czy wirus rozprzestrzenia się za pośrednictwem importowanej żywności. Priorytetem przemysłu spożywczego jest dostarczanie bezpiecznych produktów dla konsumentów.

Według raportów globalny rynek produktów cukierniczych w 2018 r. został wyceniony na około 63,62 mld USD, zaś oczekuje się, że do 2025 r. wygeneruje około 97,38 mld USD. Tak prężnie rozwijający się rynek przy coraz większej świadomości konsumentów na temat zdrowego stylu życia wymaga stworzenia całkiem nowych produktów, które mimo, iż w dalszym ciągu będą „słodką przekąską” ich wartość odżywcza będzie dużo lepsza.

Dodatkiem do żywności nazywamy wszystko, co dodaje się do produktu w czasie jego wytwarzania i co staje się składnikiem wyrobu gotowego. Ponieważ dodatki te odgrywają specyficzną, lecz zamierzoną rolę technologiczną (również sensoryczną), określa się je jako dodatki funkcjonalne.

Bakterie z rodzaju Yersinia po raz pierwszy zostały opisane w 1883 r. przez Malasseza i Vignala .Zostały one wyizolowane ze zmienionych zapalnie narządów wewnętrznych u świnek morskich, zakażonych materiałem pochodzącym od dziecka zmarłego z powodu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Wyizolowane wtedy pałeczki to dzisiejszy gatunek Yersina pseudotuberculosis. Obecnie rodzaj Yersinia liczy 12 gatunków, spośród których trzy (Y. pseu-dotuberculosis, Y. pestis, Y. enterocolitica) są patogenne dla człowieka. Chorobotwórcze szczepy z gatunku Y. enterocolitica wywołują jersiniozę, ostrą lub przewlekłą chorobę powodującą zaburzenia ze strony układu pokarmowego, a głównym źródłem zakażenia jest zanieczyszczona bakteriami żywność.

Bakterie z rodzaju Yersinia po raz pierwszy zostały opisane w 1883 r. przez Malasseza i Vignala .Zostały one wyizolowane ze zmienionych zapalnie narządów wewnętrznych u świnek morskich, zakażonych materiałem pochodzącym od dziecka zmarłego z powodu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Wyizolowane wtedy pałeczki to dzisiejszy gatunek Yersina pseudotuberculosis. Obecnie rodzaj Yersinia liczy 12 gatunków, spośród których trzy (Y. pseu-dotuberculosis, Y. pestis, Y. enterocolitica) są patogenne dla człowieka. Chorobotwórcze szczepy z gatunku Y. enterocolitica wywołują jersiniozę, ostrą lub przewlekłą chorobę powodującą zaburzenia ze strony układu pokarmowego, a głównym źródłem zakażenia jest zanieczyszczona bakteriami żywność.

Współcześnie żywność postrzegana jest nie tylko jako element zaspokojenia głodu i potrzeb energetycznych ustroju, ale również jako źródło substancji o działaniu fizjologicznym. Powstają i rozwijają się nowe, dotychczas niestosowane metody produkcji żywności. Coraz częściej receptury produktów spożywczych projektowane są dla poszczególnych grup ludności, zależnie od ich wieku, stanu zdrowia, stanu fizjologicznego, stylu życia.

Enzymy co to takiego? Enzymy to nic innego jak białka lub glikoproteiny produkowane przez organizmy wykazujące właściwości katalityczne. Jako katalizatory wykazują dużą efektywność katalityczną i specyficzność w katalizowaniu (przyśpieszaniu) reakcji chemicznych. W skład enzymu wchodzi część białkowa i niebiałkowa, ta druga to najczęściej koenzymy lub kofaktory czy węglowodany.